Λαζαρίνα…Κουκουτίνα!

Ξημέρωσε το Σάββατο του Λαζάρου! Μια μικρή, πρώτη ανάσταση, πριν την Ανάσταση του Κυρίου! Όταν ήμουν μικρή, ανυπομονούσα γι’ αυτή τη μέρα… Κι αυτό γιατί, αυτή τη μέρα, στην περιοχή μας, είθισται τα κορίτσια να βγαίνουν για τα πασχαλινά “κάλαντα”!

Η προετοιμασία ξεκινούσε από την Παρασκευή το βράδυ,που στολίζαμε το καλαθάκι μας με όμορφα λουλούδια! Το πρωί του Σαββάτου, η κοριτσοπαρέα συναντιόταν νωρίς και ξεκινούσαμε την …”περιοδεία” μας…. Από πόρτα σε πόρτα τραγουδούσαμε το πασχαλινό τραγούδι και με ανυπομονησία περιμέναμε να μας ρίξουνε στο καλαθάκι μας, καλούδια και αυγά! Τα αυγά θα τα βάφαμε τη Μεγάλη Πέμπτη… αν ήμασταν και τυχερές, μας έδιναν και λεφτά! Χαρακτηριστικό αυτής της ημέρας είναι τα σπασμένα αυγά, σχεδόν σε κάθε πυλωτή!