Αγαπώντας τον αυτισμό…

2 Απριλίου σήμερα… Εκτός από την παγκόσμια ημέρα παιδικού βιβλίου, είναι και η παγκόσμια ημέρα του αυτισμού. Θα μπορούσα να αναλύσω αρκετά ό,τι αφορά στον αυτισμό, όμως, δεν είναι αυτός ο σκοπός μου… Εξάλλου, λίγο πολύ, όλοι γνωρίζουμε κάποια πράγματα για τον αυτισμό και αν αναζητήσει κανείς πληροφορίες στο internet, θα βρει πολλές…

Μανούλα δεν έχω γίνει και ούτε μπορώ να αντιληφθώ, πραγματικά, πόσο δύσκολο είναι να μεγαλώνει κανείς ένα παιδί με αυτισμό. Όμως, η ενασχόλησή μου με την ειδική αγωγή, και κατ΄επέκταση με τον αυτισμό, με έκανε να αντιληφθώ πόσο υπέροχα “πλασματάκια” είναι αυτά τα παιδιά. Μοναδική η κάθε περίπτωση, όμως, με ένα κοινό χαρακτηριστικό.. Η αγάπη τους. Θα σε αγαπήσουν αληθινά.. Δε θα σου το πουν ποτέ, αλλά θα σου το δείξουν με κάθε δυνατό τρόπο…Καθημερινά και ασταμάτητα…ακούραστα… Θα καταλάβουν κάθε λεπτό, που δεν είσαι καλά. Και θα σε ρωτήσουν.. “Τι έχΩ κυρία;” Και θα πλημμυρίσει η καρδιά σου με όλων των ειδών τα συναισθήματα..

Εδώ που τα λέμε, όμως, η επαφή με αυτά τα μικρά αγγελάκια δεν είναι καθόλου εύκολη… Ειδικά αν πεισμώσουν. Αν, όμως βρεις το “μαγικό κλειδί” και ξεκλειδώσεις τον κόσμο τους.. τότε όλα είναι πιο εύκολα. Βλέπεις τη γάτα, που βλέπουν.. Γνωρίζεις το φανταστικό τους φίλο και παίζεις και συ μαζί του. Γελάς χωρίς ουσιαστικό λόγο… γιατί, στην ουσία, ένα παιδί με αυτισμό σου δίνει κίνητρα να ανακαλύψεις κομμάτια του εαυτού σου, που δε γνώριζες… Τη δύναμή σου..και δεν εννοώ τη σωματική, αλλά την ψυχική..

Αφορμή για όσα έχω γράψει, στάθηκε ένα βιβλίο… “Αγαπώντας τον αυτισμό” της Μαρίας Κασαμπαλάκου, από της εκδόσεις Θύρα! Η ίδια η συγγραφέας είναι μαμά ενός αυτιστικού παιδιού και περιγράφει στο βιβλίο της όλα όσα έχει ζήσει με το παιδάκι της. Μας παρουσιάζει τους φόβους και τις αγωνίες της, μα κυρίως, μας γεμίζει αισιοδοξία με τα όσα λέει. Μιλάει για το ρατσισμό, που έχει βιώσει ο μικρός Άγγελος, αλλά και η ίδια… Για τις δυσκολίες που αντιμετώπισε στο σχολείο μέχρι να έρθει η δασκάλα παράλληλης στήριξης, καθώς επίσης και για τους προβληματισμούς της για το μέλλον..

Από τα πλέον αγαπημένα μου βιβλία… Κι αυτό γιατί , η συγγραφέας, λέει..ή μάλλον γράφει αλήθειες, χωρίς να κρυφτεί.. Έχοντας αποδεχτεί το παιδί της έτσι,ακριβώς, όπως είναι…