Πριν λίγες ημέρες, ένα ενδιαφέρον και ιστορικό μυθιστόρημα ήρθε στα χέρια μας από τις Εκδόσεις Μίνωας. Η Κριστιν Χαρμεν είναι η συγγραφέας του μυθιστορήματος ΄΄Το βιβλίο των χαμένων ονομάτων΄΄ σε μετάφραση της Όλγας Γκαρτζονίκα. Στην κάθε μου νέα ανάγνωση, ξεκινώ με μια καλή παρατήρηση του εξωφύλλου, έτσι έγινε και εδώ. Στα χρώματα του μπλε και του σμαραγδί, μια κοπέλα, γυρισμένη πλάτη, φορώντας μια φούστα κάτω από το γόνα αγναντεύει τον πανέμορφο πύργο του Άιφελ και τα γαλαζοπράσινα νερά του ποταμού Σηκουάνα. Τα χέρια της είναι στο πίσω μέρος του σώματος της κρατώντας ένα καφέ βιβλίο. Μια εικόνα αρκούσε για να μεταφερθώ στην πανέμορφη Γαλλία.

Συνεχίζοντας στο περιεχόμενο του, με γυρίζει πίσω στο χρόνο, στην περίοδο του Β΄ παγκοσμίου πολέμου. Στην τότε βασανισμένη Γαλλία της δεκαετίας του ΄40. Στην εποχή που οι Εβραίοι υπέστησαν τον πιο σκληρό και άδικο διωγμό. Πολλά από τα γεγονότα που αναφέρονται ήταν άγνωστα για εμένα, καθώς δεν μιλάμε για μυθοπλασία αλλά για μια ιστορία βασισμένη στα βιώματα αυτής της γυναίκας που βοήθησε εκατοντάδες παιδιά Εβραίων να δραπετεύσουν από τα χέρια των ναζί. Το σήμα κατατεθέν του μυθιστορήματος ένα βιβλίο των χαμένων ονομάτων που φυλασσόταν στην Εθνική βιβλιοθήκη του Βερολίνου. Έτσι, η ηρωίδα αφήνει την ζωή της για να ταξιδέψει στην Γερμανία, οπού πραγματοποιεί ένα ραντεβού με την Ιστορία. Εκεί, ξεκλειδώνει ένας κώδικας και ταυτόχρονα ένα σημαντικό κομμάτι της Ιστορίας.

Η συγγραφέας έχει επιλέξει μικρά κεφάλαια και αφηγείται σε α΄ και γ΄ πρόσωπο. Λεπτομερής περιγραφή του τοπίου και ρεαλιστικές εικόνες εκείνης της κατάστασης. Κατά την γνώμη μου, μπορώ να την χαρακτηρίσω μια υπέροχη ιστορία που προσφέρει μια νότα ελπίδας σε δύσκολους καιρούς. Είναι από αυτά τα βιβλία που παρέχουν ψυχική γιατρειά.

Λίγα λόγια από το οπισθόφυλλο…

…Η Εύα Έιμπραμς, μια ηλικιωμένη από τη Φλόριντα που εργάζεται ως βιβλιοθηκονόμος, τοποθετεί βιβλία σε ένα ράφι, όταν το βλέμμα της πέφτει σε μια φωτογραφία των New York Times. Παγώνει ολόκληρη· πρόκειται για την εικόνα ενός βιβλίου που έχει να δει πάνω από εξήντα χρόνια – είναι το Βιβλίο των χαμένων ονομάτων. Πλέον φυλάσσεται στην Κεντρική Εθνική Βιβλιοθήκη του Βερολίνου και περιέχει ένα είδος κώδικα, που οι ερευνητές δεν μπορούν να αποκρυπτογραφήσουν. Η μόνη που γνωρίζει την απάντηση είναι η Εύα· έχει όμως τη δύναμη να έρθει ξανά αντιμέτωπη με τις παλιές της αναμνήσεις;

Το 1942, όταν ήταν τελειόφοιτη φοιτήτρια, η Εύα αναγκάστηκε να αποδράσει από το Παρίσι βρίσκοντας καταφύγιο σε μια μικρή ορεινή πόλη στην Ελεύθερη Ζώνη, όπου ξεκίνησε να πλαστογραφεί ταυτότητες για παιδιά Εβραίων που δραπέτευαν στην ουδέτερη Ελβετία. Η Εύα μαζί με έναν μυστηριώδη και όμορφο πλαστογράφο ονόματι Ρέμι αποφάσισαν ότι έπρεπε να βρουν έναν τρόπο να διαφυλάξουν τα αληθινά ονόματα των παιδιών, ώστε να θυμούνται την ταυτότητά τους. Τα στοιχεία που έκρυψαν στο Βιβλίο των χαμένων ονομάτων θα γίνουν ακόμα πιο σημαντικά όταν κάποιος θα προδώσει τον αντιστασιακό θύλακά τους…

ΥΓ: Προλάβετε να προμηθευτείτε το υπέροχο βιβλίο με ένα CLICK ΕΔΩ , με έκπτωση 10% από το site του Εκδοτικού. Φυσικά, είναι διαθέσιμο και σε όλα τα βιβλιοπωλεία.

Σας το συστήνω ανεπιφύλακτα!

Καλή Ανάγνωση σε όλους!